by Chris Bennet
The Scythians were a barbaric group of pre-Common Era nomadic tribes who are a fascinating example of an ancient cannabis using group. The Scythians played a very important part in the Ancient World from the seventh to first century BC. They were expert horsemen, and were one of the earliest peoples to master the art of riding and using horse-drawn covered wagons. This early high mobility is probably why most scholars credit them with the spread of cannabis knowledge throughout the ancient world. Indeed, the Scythian people travelled and settled extensively throughout Europe, the Mediterranean, Central Asia, and Russia, bringing their knowledge of the spiritual and
practical uses for cannabis with them
Scythian Society & Dress
The Scythians (as the Greeks referred to them) or Sakas (as the Persians knew them) are believed to have been of Iranian origin. They shared a common language, and maintained well-used trade routes that connected their many distant settlements. Although they were nomadic, the Scythians had a single patriarchal sovereign that the different chieftains all paid tribute to. This leader had an entourage of wealthy nobles who acted as his courtiers, and his position was passed on to his son at his death.
The Scythians had no written language, so much of what is known about them has been derived from the many precious and exquisitely crafted artifacts found in their frozen tombs in Russia, Kazyktstan and the Eurasian plains. These precious items included weapons, jewelry and clothing, and were meant to follow the deceased into the afterlife. They can be viewed in Russian museums, well preserved from their long stay in the frozen tombs
The Encyclopedia Britannica describes the Scythian wardrobe as follows
Many Royal Scyths wore bronze helmets and chain-mail jerkins of the Greek type, lined with red felt. Their shields were generally round and made of leather, wood, or iron, and were often decorated with a central gold ornament in the form of an animal, but other tribesmen carried square or rectangular ones.
All used a double-curved bow, shooting over the horse's left shoulder; arrows had trefoil-shaped heads made, according to date, of bronze, iron, or bone. Arrows and bow were carried in a gorytos (bow case) slung from the left side of the belt.
Their swords were generally of the Persian type, with an intricately ornamented heart-shaped or triangular crosspiece. ...the sheaths were often encased in gold worked into embossed designs and offset with paste or ivory inlay and gems.
Their knives were of various shapes and lengths, some being curved in the Chinese manner. They wore the dagger attached to the left leg by straps, and many carried spears or standards surmounted by bronze terminals depicting real or imaginary beasts.
The Scythian's horses were also outfitted in beautiful and ornate costumes, and were seen ridden for the first time among many of the peoples they descended upon.
Many of the Scythians had full body tattoos with extremely intricate tribal designs, depicting both real and imaginary beasts as well as events from their mythology. Looking like the forerunners of modern-day Hell's Angels, the fierce appearance of the Scythian nomads had a formidably terrifying effect on the people whose lands they invaded.
The astonishing victories of the Scythians brought them a great deal of fame, and much of Western Persia fell under the rule of Scythian chieftains. It has been recorded that they invaded Syria and Judea around 625 BC, and even reached the borders of Egypt where peace terms were reached with them by the intimidated rulers of that kingdom.
The act of war was one in which the Scythian women are said to have participated in equally with the men. Scythian women were tattooed like their mates, and the ancient historian Diordorus commented that Scythian women 'fight like the men and are nowise inferior to them in bravery'.
It has been recorded that Scythian women had to kill three enemies in battle before marrying, and that a mastectomy of the right breast was performed on female infants so that their pectoral muscle wouldn't weaken and they would be able to brandish a sword better!
شناوران سطوح مرتفع
ساکاها گروه های نیمه وحشی و خانه به دوش با قبایل متعدد که از آسیای میانه سر برافراشتند و نقش مهمی را در دنیای قدیم از قرن هفتم تا یکم قبل از میلاد بازی کردند. دانشمندان یونان آنها را از کهن ترین نژاد جهان دانسته اند. یکی از اولین اقوامی بودند که مهارت شگفت انگیزی در اسب رانی، اهلی نمودن اسب های وحشی آسیای میانه و بکار بردن ارابه های جنگی داشتند. همچنان میگویند که آنها حشیش استعمال میکردند و استعمال آن را به همان سرعتی که ارابه های جنگی شان سراسر آسیای مرکزی و اروپای شرقی را درنوردید در این مناطق پخش کردند. آنها از ترکستان چین و آسیای میانه تا روسیه و مدیترانه و اروپا منتشر بودند.
جامعه و لباس
ساکاها که یونانیان آنها را سیتی ها گویند و منابع پارسی ( تاریخ نگاران داریوش بزرگ) از آنها به نام ساکا یا سَکهَ یاد کرده اند از نژاد های آریایی اند. تمام ساکاها چه آنهای که در آسیای مرکزی موقعیت داشتند و چه آنهای که در آسیای غربی و اروپا پخش بودند زبان مشترک داشتند.
مسیر های که مناطق گسترده آنها را از آسیا مرکزی تا اروپا وصل میکرد و در آن مشغول غارت اقوام دیگر بودند توسط خودشان خوب نگهداری میشد. ازاین مناطق بعد ها به قصد تجارت بین خودشان استفاده میکردند.
گرچه ساکاها بدوی و خانه بدوش بودند ولی یک نظام سلطنتی پدرسالاری را تشکیل داده بودند. شخص که حیثیت پادشاه را داشت از حمایت و تکریم دیگر سرداران قبایل شان برخوردار بود. این رهبر گروهی اشرافیان از خانواده های بزرگ در اطرافش داشت که به حیث درباریانش وظایفی را انجام میدادند. سلطنت موروثی بود و بعد از مرگ پادشاه به فرزندش منتقل میشد.
ساکاها زبان نوشتاری نداشتند.چیزی که از آنها بجامانده است هنرهای دستی و رسامی های که روی لوحه ها و سنگ ها حک شده اند که از مقابر یخ بسته آنها از روسیه و قزاقستان و سطوح یوروشیا بدست آمده اند.
این اشیای گرانبها نیز شامل اسلحه، جواهر، لباس و غیره بودند که به قصد خدمت به پادشاهانشان بعد از مرگ با اجسادشان دفن شده بودند. این اشیا را میتوان در موزه های روسیه دید که بعد از توقف طولانی شان در مقابر یخ بسته، به صورت علمی نگهداری میشوند.
دانشنامه ی بریتانیکا البسه ساکاها را چنین توضیح میدهد:
بسیاری از ساکاهای سلطنتی کلاه خود های برنزی و زره های جلیقه ی به سبک یونانیان که با نمد سرخ آستر دوزی شده بودند میپوشیدند. سپر های شان عموما ً مدوربود و از چرم، چوب و آهن ساخته میشد که با زیور طلایی مزین و رویش نقش حیوانی حک شده بود ولی سایر افراد این قبایل سپر های مربع و مستطیل شکلی داشتند. همه ی آنها کمان های منحنی دولا استعمال میکردند که بنا بر عقیده ی تاریخ نگاران رمز پیروزیشان در همین امر نهفته است. از شانه چپ اسب تیراندازی میکردند. سرتیر هاشان بر خلاف تیر های معمولی دارای سه شاخچه و یا چنگک بود که به طرف عقب منحنی شده بود( وقتی به جسم فرو میرفت بیرون درآوردنش محال بود) تیر ها را در ترکش قرار میدادند که از کمربند به طرف چپ آویخته بود. شمشیر هایشان از نوع شمشیر های پارسی بود. که ا شکال پیچیده ی شبیه ی قلب و گاهی با تیر های عرضی مستطیل شکلی مزین شده بود. غلاف ها اکثر از پوشه های چرمی طلا کاری شده با نقش های برجسته و با عاج فیل و جواهر گرانبها مرصع میشد. خنجر هایشان اشکال و اندازه های مختلف داشت. بعضی به سبک چینی منحنی شده بود. این خنجر ها با تسمه های چرمین به پای چپ بسته میشد.
بعضی آنها نیزه های بلند را حمل میکردند که بجای سرنیزه اشکالی از ددان و درنده گان واقعی و تخیلی را داشت که از برنز ساخته بودند. به اسب هایشان برگستوان های می پوشاندند که بسیار آراسته و زیبا بود.
بعد ها اقوام مغلوب نیز این رسم را اختیار کردند. ساکاها جسم های خود را با اشکال حیوانات درنده ی واقعی و تخیلی خالکوبی میکردند و بعضا ً اشکالی را خالکوبی میکردند که حاکی از عقاید مذهبی و اساطیری شان بود.
پیروزی های شگفت انگیز ساکاها شهرت قابل ملاحظه ی را نصیب شان نمود. آنها به ادامه ی فتوحاتشان قلمرو پارس غربی را تحت سلطه شان درآوردند و همچنان مرقوم تاریخ است که آنها در 625 قبل از میلاد به سلطنت سوریه و یهود تاختند و حتی به سرحدات مصررسیدند که فرعون مصر بعد از تادیه باج و خراج انگفت و امضای معاهده صلح شرشان را از آن دیار برطرف کرد.
تاریخ نگاران یونانی مینویسند که زنان ساکایی در مهارت های جنگی و رشادت ها دست کمی از مردانشان نداشتند آنها در همه جنگ ها شرکت میکردند. جسم هایشان را همانند مردان ساکایی خالکوبی میکردند و سینه راستشان را میبریدند تا در تیر اندازی و شمیشر زنی مزاحمت نکند. معروف است که زن های ساکایی قبل از ازدواج مجبور بودند سه تن از دشمنانشان را در جنگ بکشند.
متن انگلیسی : کریس بینت
برگردانی به فارسی : حامد باختری